Dlaczego Hania płacze?

Doprawdy nie sądziłam, że tak prędko napiszę tego posta. Kiedyś na identyczny temat pisała Matka Kwiatka, wymieniając TUTAJ powody Ignasiowego płaczu. Również ona przesłała mi kiedyś link do TEJ strony. A wiecie, że nawet książka powstała? Śmiech przez łzy...i to dosłownie...

A dlaczego Hania płacze?

- Bo chce iść do dzieci, ale NIE CHCE.
- Bo mleko nie z TEJ piersi.
- Bo królik w książce ma przepaskę na buzi i płacze. I w dodatku je%$#%#$^$#ny po pocałowaniu nie szczerzy zębów do sałaty!!!!
- Bo chce spinki do włosów, ALE WCALE ICH NIE CHCE!
- Bo mama jest w wannie.
- Bo kot usiadł na jej krześle.
- Bo ma niewidzialnego "ałka", którego trzeba całować tryliard razy w ciągu dnia inaczej sygnał przed atakiem bombowym to pikuś....
- Bo idziemy w prawo nie w lewo i odwrotnie.
- Bo chce kiwi, a jak dostaje obrane i pokrojone to...dalej chce kiwi.
- Plamka średnicy 2 mm to już "MOLKA" (czytaj "mokre"), przy czym zalanie się wodą od głowy do stóp nie kwalifikuje ubrania do zmiany...
- Bo musi sama zejść ze schodów (dziwne, że jak trzeba było z nich zejść i wejść na stół w jadalni w celu zjedzenia czekoladek z kalendarza podczas gdy wapniaki odbywają poranną toaletę, to problemu NIE BYŁO!!!)
- Bo musi sama wejść na swoje krzesło (bez kitu, ma dwa lata - potrafi to)
- Bo musi mieć zmienioną pieluchę (a po kiego grzyba, z kupą się fajnie chodzi....)
- Bo nie mieści się w przyczepie od rowerka...
-Bo krzywo usiadła na koniku do skakania...
- Bo stopę ma zimną ( i doprawdy, kij z tym, że matka mówiła "nie zdejmuj" skarpet, a ona i tak zdjęła)
- Bo kotek nie chce chrupek...
- Bo dłoń ma brudną od jedzenia (widelec jest przecież na ozdobę)
- Bo śliniak ma założony.
- Bo nie ma śliniaka.
- Bo chce usiąść na moich kolanach.
- Bo chce zejść na podłogę.
- Bo zeszła na podłogę.
- Bo znów chce na kolana.
- Bo znów siedzi na kolanach, a chce na podłogę...........
- Bo chce banana, a jak go dostaje to...zgadnijcie sami............
- Bo nie może dosięgnąć rzeczy leżących obok niej....
- Bo zrzuciła wszystkie guziki, kredki, whatever na podłogę....
- Bo nie może się bawić moim telefonem ani tabletem...
- Bo się obudziła - od urodzenia, dzień w dzień.....czasem nawet kilka razy na dobę...
- Bo kwadrat nie chce przejść przez trójkątny otwór
- Bo lala jest goła, a sama ją rozebrała
- Bo chce jeść, przytulić, założyć skarpetkę, kapcia, czapkę, strój kąpielowy, whatever, A JA ŚMIEM NP ZMYWAĆ GARY, albo co gorsza, siedzieć na kiblu.....
- Teraz płacze bo powiedziała do mnie "psik", no to wzięłam nogę z krzesła (nawet jej nie dotykałam). Upadła pupą na krzesło...

Za niespełna miesiąc kończy drugie urodziny. Nie przypominam sobie, żeby w tym czasie był choć jeden dzień bez płaczu. Choćbym na głowie stawała. I tylko z jednego się wyleczyłam - z debilnych uwag i spojrzenia otoczenia, które zdaje się mówić " gówno jesteś, nie matka". Bo już nie raz i nie dwa przekonałam się o tym, że najbardziej na swoje dzieci narzekają ci, którzy nie mają do tego powodów...